Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U.2020.410 z dnia 2020.03.11; TEKST TUTAJ) funkcjonowanie publicznych i niepublicznych jednostek systemu oświaty, w tym przedszkoli zostało ograniczone.
Aktualna ekstraordynaryjna sytuacja jest wyzwaniem stojącym nie tylko przed przedsiębiorcami, również i konsumentami. Niewykonalność zawartych umów, w tym umów o świadczenie usług w przedszkolu nie wynika z winy żadnej jej stron, a jest rezultatem nadzwyczajnych sytuacji. W związku z tym pojawia się problem racjonalnego rozwiązania istniejących wzajemnych praw i obowiązków stron umowy o świadczenie usług w przedszkolu, a także zagwarantowania dzieciom placówki przedszkolnej.
W związku z powyższym rodzice dzieci uczęszczających do niepublicznych przedszkoli, a także podmioty prowadzące przedszkola szukają możliwych sposobów uregulowania wzajemnych zobowiązań związanych m.in. z opłatą czesnego. Dla wielu rodziców fakt ograniczenia działalności powyższych placówek jest jednoznaczny z zaprzestaniem wywiązywania się z tego rodzaju opłat, jednakże praktyka i prawo ukazują inne spojrzenie. Zatem pojawia się pytanie jakie działania powinny zostać podjęte, by uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami ograniczenia działalności przedszkolnej?
Pierwsze kroki jakie należy uczynić to analiza umowy wiążącej strony, którą należy traktować indywidulane w odniesieniu do konkretnego przypadku. Co w sytuacji, gdy umowa nie zawiera postanowień odnoszących się do opłat w czasie zamknięcia przedszkoli lub wręcz przeciwnie nakazuje rodzicom płacić pełną kwotę czesnego za czas zamknięcia placówek? Od 2008 r. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumenta wskazywał, iż powyższe zapisy naruszają klauzulę generalną, zawartą w art. 3851 § 1 Kodeksu cywilnego, jako sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszające interesy konsumentów oraz stanowią niedozwolone postanowienie umowne, o którym mowa w art. 3853 pkt 22 Kodeksu cywilnego (Raport z kontroli wzorców umownych stosowanych przez przedszkola niepubliczne opracowany w 2008 r. przez UOKiK, KLIKNIJ TUTAJ). Niemniej jednak z powodu pandemii koronawirusa UOKiK w sprawie opłat za przedszkola i żłobki w czasie ograniczenia ich działalności aktualizuje dotychczasowe stanowisko, skłaniając się ku wzajemnych porozumień między stronami.
Jedynym wyjściem może okazać się podjęcie możliwych działań w świetle prawa z dostosowaniem ich do wyjątkowej sytuacji. Wychodząc naprzeciw powyższej problematyce Kancelaria Adwokacka reprezentuje podmioty prowadzące przedszkola oraz rodziców małoletnich dzieci uczęszczających do tych placówek, dostosowując rozwiązania prawne do aktualnej sytuacji oraz potrzeb obu stron umowy o świadczenie usług w przedszkolu.
aplikant adwokacki Magdalena Tyska